Beeldcommunicatie

In speltherapie maken kinderen vaak beelden van hun ervaringen of problemen. We noemen dit beeldcommunicatie. In het onderstaande voorbeeld gebruikte een jongetje het beeld van een schat als metafoor voor zijn eigenwaarde.

Er kwam een jongetje in de speltherapie, hij was vaak boos en luisterde slecht. Hij zei ‘ik haat mijzelf’ en ‘Ik ben dom’. Hij speelde met zand en verstopte een schat in het zand. Niemand kon de schat vinden. Hij herhaalde het spel de volgende keer. Deze keer werd de schat gevonden. De vinder van de schat reageerde teleurgesteld; deze schat was niks waard.

Op een keer stopte het jongetjes zorgvuldig munten en diamanten in de kist. Toen de schat ontdekt werd, was de vinder erg blij; deze schat was heel veel waard! Het jongetje ontwikkelde meer zelfvertrouwen. Hij zei wat vaker positieve dingen over zichzelf en begon wat meer te vertellen over wat had meegemaakt. 

Soms voelde het jongetje zich onzeker en twijfelde hij over zijn waarde. Hij vertelde dat de munten eigenlijk ‘bitcoins’ waren en niet zoveel meer waard. In het spel ontdekten we dat we met de ‘bitcoins’ nog steeds heel veel waarde in handen hadden. Al spelend ontdekte het jongetje zo meer over wie hij was en wat hij waard was.